خورشید شیعه

                   شعري خواهم نوشت ..

.. براي كودكي ام كه در آفتاب مي سوخت

و  آدم بزرگ هايي كه هميشه پشت عينك دودي بودند

 براي تمام ماشين هاي پلاستيكي ، دفترهاي نقاشي ..

         آدامس هاي چاپ دار و دمپايي هاي جلو بسته ..

                                        شعري خواهم نوشت ..

براي زنبيل قرمز مادربزرگ ،

شيشه هاي شير با عكس گاو .. بستني هاي يخي ، ..

و حتي براي پسري كه هميشه با دوچرخه ي آبي اش از وسط كوچه ما رد مي شد تا دل همه را آب كند ..

                                                                                                      شعري خواهم نوشت ..

براي اولين باري كه بابا ، سبيلش را از ته زده بود ..

            و آخرين باري كه پدربزرگ را سرفه كنان ديدم ..

            براي تمام آدم برفي هايي كه هميشه بي دماغ بودند ..

            براي روزهاي گرم و آفتابي ، .

            و كودكي ام كه در آفتاب مي سوزد هنوز ..

                                                             شعري خواهم نوشت ..            

                                                                                          اگر اين آدم بزرگ ها بگذارند ..  !!